Δεν ξεχνάμε | Δεν συγχωρούμε
Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται από το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και το χέρι του Γιώργου Ρουπακιά. Το επόμενο πρωί γινόμαστε μάρτυρες μιας λυσσαλέας προσπάθειας συγκάλυψης και αποπροσανατολισμού από τα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε., που προσπαθούν να μας πείσουν ότι επρόκειτο για έναν καβγά μεταξύ οπαδών που κατέληξε με τον έναν να βγάζει μαχαίρι. Ο κρατικός μηχανισμός, σε εντυπωσιακό συντονισμό, προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και κυρίως την πλήρη απουσία παρέμβασης της αστυνομίας που στεκόταν λίγα μέτρα παραπέρα και μπροστά στα μάτια της οποίας συντελέστηκε το έγκλημα.
Στην πραγματικότητα, ο Παύλος «ενοχλούσε» τους φασίστες. Ήταν εργάτης, καλλιτέχνης με πολιτική τοποθέτηση, αγωνιστής και άρα εμπόδιο για αυτούς που θέλουν να διατηρήσουν τις ανισότητες, τη φτώχεια και την καταπίεση. Δολοφονήθηκε στη γειτονιά του, μια εργατική γειτονιά που αντιμετωπίζει χρόνια τώρα τις συνέπειες των πολιτικών που διαιωνίζουν την εξαθλίωση.
Οι φασίστες στήθηκαν και στηρίχθηκαν εκεί που ο λαός υπέφερε. Ήταν εκεί για να καταστείλουν απεργίες, για να ρίξουν τα μεροκάματα, για να χτυπάνε και να σκοτώνουν εργάτες, να επιτίθενται και να βασανίζουν μετανάστες. Τους έθρεψαν οι ρατσιστικές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), που χτίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης, που δίνουν τα χέρια σε επίσημες εκδηλώσεις με τον κάθε Κασιδιάρη και ταυτόχρονα πνίγουν και φυλακίζουν πρόσφυγες και μετανάστες στα σύνορα, που υπογράφουν συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση κάνοντας τον ανθρώπινο πόνο και τη δυστυχία μπαλάκι.
Χρειάστηκαν ανυποχώρητοι αγώνες και διεκδικήσεις του αντιφασιστικού κινήματος για να φτάσουμε στο σήμερα, όπου η Χρυσή Αυγή απομονώθηκε και τσακίστηκε δυναμικά στον δρόμο, στις γειτονιές και στα σχολεία, με την εκλογική συντριβή της να υπογράφει την αρχή του τέλους και τη δίκη να φτάνει σιγά σιγά προς την ολοκλήρωσή της. Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε βέβαια μάρτυρες μιας σειράς τραγελαφικών καταθέσεων από τους κατηγορούμενους συνολικά. Η υπερασπιστική γραμμή των νεοναζί είναι τα «δεν είδα», «δεν άκουσα», «δεν ήξερα», «δεν καταλάβαινα». Οι μπράβοι, οι τραμπούκοι, τα «παλικάρια», οι μαχαιροβγάλτες τρέμουν μπροστά στην ετυμηγορία, προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο και εκστομίζουν το ένα χυδαίο ψέμα πίσω από το άλλο.
Γνωρίζουμε βέβαια ότι δεν τελειώσαμε ακόμα με τον φασισμό. Η καταδίκη της Χ.Α. στο δικαστήριο θα είναι σίγουρα ένα τεράστιο πλήγμα γι’ αυτούς και μια μεγάλη δικαίωση και νίκη όσων πάλεψαν, όμως δεν εφησυχάζουμε. Το τέρας έχει πολλά κεφάλια και κρύβεται και στα «παραμάγαζα» που ξεπετάγονται για να γεμίσουν το κενό. Οι εξαγγελίες του Λαγού για νέο κόμμα, τα πολύ-λίγο ναζιστικά του επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης, οι απειλές του Μιχαλολιάκου για επιστροφή των ταγμάτων εφόδου στους δρόμους, δεν μας αφήνουν χρόνο να ησυχάσουμε. Η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για την ηπιότερη αντιμετώπιση των εγκληματικών οργανώσεων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η ακροδεξιά ΝΔ σήμερα στην κυβέρνηση δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε.
Καλά θα κάνουν λοιπόν όλοι αυτοί να καταλάβουν ότι το αντιφασιστικό κίνημα έχει την γνώση και την εμπειρία να μην αφήσει καμιά φύτρα τους να ξαναβλαστήσει και να θεριέψει. Έστειλε τους φασίστες στις τρύπες τους και στο εδώλιο. Τους έσπρωξε να κλείσουν τα γραφεία το ένα μετά το άλλο. Ο κόσμος της γειτονιάς, της εργασίας, οι νέοι, οι φοιτητές, κάθε Σεπτέμβρη ανανεώνουμε την υπόσχεσή μας, πεισμώνουμε όλο και περισσότερο για να τελειώσουμε για τα καλά με την υπόθεση του φασισμού, για να μη φοβηθεί ποτέ ξανά κανείς, για μία ζωή με ψωμί, δουλειά και ελευθερία για όλους μας!
Στηρίζουμε το τριήμερο εκδηλώσεων του Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη και τη συναυλία που διοργανώνουν η οικογένεια και οι φίλοι του Παύλου την Τρίτη 17/09 στα Λιπάσματα
Καλούμε στην Αντιφασιστική συγκέντρωση στο μνημείο την Τετάρτη 18/09 και στην πορεία με κατεύθυνση τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Πειραιά
