Ο Παύλος ζει στους αγώνες για ψωμί-δουλειά-ελευθερία για τον λαό

 Πριν 5 χρόνια, ο Παύλος δολοφονήθηκε από τη συμμορία των τραμπούκων νεοναζί της Χ.Α. και το χέρι του Γ. Ρουπακιά. Οι λόγοι είναι απλοί: ήταν εργάτης, αγωνιστής, καλλιτέχνης με πολιτική τοποθέτηση και άρα εμπόδιο για όσους θέλουν να διατηρήσουν τις ανισότητες, τη φτώχεια, την καταπίεση. Δολοφονήθηκε στη γειτονιά του, μια εργατική γειτονιά που αντιμετωπίζει χρόνια τώρα τις συνέπειες των πολιτικών που διαιωνίζουν την εξαθλίωση. Εκεί στήνονται πρώτα οι φασίστες, γιατί μπορούν να πουλάνε ελπίδα σε αυτούς που δείχνουν να την έχουν χάσει.

 Σήμερα, για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, το «αντισυστημικό» τους πρόσωπο έχει καταρρεύσει. Προδίδεται στις απεργοσπασίες, στις συνδιαλλαγές με τα αφεντικά για χαμηλότερα μεροκάματα, στο εργοδοτικό σωματείο στο Πέραμα. Αποκαλύπτονται κάθε φορά που, με πρόσχημα τα «συμφέροντα του Έλληνα», ψηφίζουν με τα δύο χέρια τις ιδιωτικοποιήσεις, τις διευκολύνσεις για το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει, ίσα ίσα που στρώνουν το δρόμο για να μη βρίσκει ο ζόφος καμία αντίδραση.

 Αυτοί όμως που όχι μόνο επέτρεψαν την ανάπτυξή τους, αλλά την ενίσχυσαν πολιτικά ασκώντας ανοιχτά ρατσιστική πολιτική, έχουν όνομα. Είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε συνεργασία με την Ε.Ε. που παραχώνει πρόσφυγες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με απάνθρωπες συνθήκες και τους πετάει σαν μπαλάκι όπου τους συμφέρει ή τους αποκλείει σε εμπόλεμες ζώνες. Αυτοί είναι που καλλιεργούν τον εθνικισμό και την πολεμική προετοιμασία, που υιοθετούν την ρητορική της «αμυνόμενης πατρίδας» απέναντι στους «ξένους». Αυτοί που διαιωνίζουν την φτώχεια και την ανισότητα, γελοιοποιώντας την έννοια της αριστεράς, που κωλυσιεργούν τη δίκη της Χρυσής Αυγής την ώρα που οι επιθέσεις στις μειονότητες και σε όποιον αγωνίζεται συνεχίζονται. Συνολικά αυτές οι πολιτικές σε όλη το μήκος και πλάτος της Ευρώπης είναι που ενισχύουν την αύξηση της ακροδεξιάς επιρροής και της φασιστικής απειλής.

 Στην περιοχή μας όμως, μετά τη δολοφονία Φύσσα, φάνηκε ότι τα αντανακλαστικά μας δεν έχουν σκουριάσει. Το αντιφασιστικό κίνημα ύψωσε το ανάστημά του χτίζοντας τείχη απέναντι στο φασισμό με πορείες, δράσεις, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες που αγωνίζονται για να μην παραδοθούν οι γειτονιές μας στο σκοτάδι. Μέχρι και σήμερα παρακολουθούμε τα γραφεία της νεοναζιστικής οργάνωσης να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Κι αυτή είναι δική μας νίκη! Δεν έχουμε όμως αυταπάτες. Οι επιθέσεις σε στέκια, σε αγωνιστές και μετανάστες, οι τραμπούκικες επιθέσεις σε συνδικαλιστές, η διάχυση του φασιστικού μίσους και της μισαλλοδοξίας συνεχίζονται. Ξέρουμε ότι το φασισμό δεν τον σταματούν τα δικαστήρια. Μόνο το λαϊκό και εργατικό κίνημα έχει τη δύναμη να τον τσακίσει, με την καθημερινή πάλη του για την υπεράσπιση των αδύναμων και την κατάργηση της εκμετάλλευσης και των διακρίσεων κάθε είδους.

 Για εμάς, όλα αυτά τα χρόνια η επέτειος της δολοφονίας δεν αποτελεί απλά ένα μνημόσυνο, αλλά μία εκ νέου υπενθύμιση για τους αγώνες που καλούμαστε να δώσουμε. Στο πρόσωπο του Παύλου θα βλέπουμε πάντα την ελπίδα για ένα κόσμο που σηκώνει κεφάλι, βασισμένο στην ισότητα και την αλληλεγγύη.

ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ την ΤΡΙΤΗ 18/9, 5.30μμ στο Κερατσίνι (οδ. Παύλου Φύσσα 60) και στην πορεία στα γραφεία της Χ.Α. στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά

Νίκη στους εργαζόμενους στην COSCO

Η μάχη απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα που επιχειρούν να καταδυναστεύσουν ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, πέρασε στα χέρια των εργαζόμενων.

Το σωματείο των εργαζόμενων στις προβλήτες 2 & 3 ΕΝΕΔΕΠ διεκδικεί συλλογική σύμβαση εργασίας, ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά, πλήρη απασχόληση με συμβάσεις αορίστου χρόνου για όλους.

Η είσοδος της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά από την αρχή έφερε επιδείνωση των συνθηκών, παρά τους διθυράμβους για την ανάπτυξη από κυβερνήσεις και μμε η πραγματικότητα έλεγε μειωμένα μεροκάματα, έκτακτες συμβάσεις μικρής διάρκειας που κρατούσαν τους εργαζόμενους σε κατάσταση ομηρίας από τους ντόπιους εργολάβους και τα τσιράκια τους που πουλάνε εκδούλευση εις βάρος των εργατών, συνθήκες εργασίες που γίνονταν όλο και πιο σκληρές έως επικίνδυνες κάνοντας το χώρο εργασίας μια συνεχή απειλή για την υγεία.

Οι εργαζόμενοι σήκωσαν το ανάστημα τους απέναντι στο μεσαίωνα που έχει επιβάλλει και σχεδιάζει να επεκτείνει η COSCO. Μια μάχη, ένας αγώνας που ούτε απλός ούτε εύκολος είναι, από την πρώτη στιγμή είχε να αντιμετωπίσει τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς που στήνει στον Πειραιά μια εταιρεία μεγαθήριο παγκόσμιας κλίμακας σε συνεργασία με τους πρόθυμους, να υπηρετήσουν κάθε σχέδιο ενάντια στα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα, φασίστες της χρυσής αυγής. Η επίθεση τραμπούκων στον πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων ΕΝ.Ε.Δ.Ε.Π. και η προσπάθεια δημιουργίας εργοδοτικού σωματείου δείχνουν ότι η εργοδοσία δεν θα διστάσει να καταφύγει στις χειρότερες μεθοδεύσεις και πρακτικές, αλλά μαζί δείχνει ότι η δράση και η αγωνιστικότητα των εργαζόμενων τους έχει στριμώξει. Η εργοδοτική τρομοκρατία βρίσκει την απάντηση της, στη συσπείρωση και την αγωνιστικότητα των εργαζόμενων που μάχονται για να βελτιώσουν τη ζωή τους. Η εργοδοσία για 4^η φορά προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τα δικαστήρια ενάντια στον αγώνα των εργαζόμενων, προσπαθώντας να βγάλει παράνομη την απεργία. Οι κρατικοί θεσμοί της δικαιοσύνης έχουν δείξει επανειλημμένα πως λειτουργούν ως απεργοσπαστικός μηχανισμός υπέρ των μεγάλων συμφερόντων, αυτό δεν μπορεί όμως ούτε να αποκρύψει το δίκιο των αιτημάτων, ούτε τις ανάγκες των εργαζόμενων και του λαού.

Ο δίκαιος και ανυποχώρητος αγώνας αναγνωρίζεται από τους εργαζόμενους, δεκάδες σωματεία από όλη την Ελλάδα και όλους τους κλάδους που έχουν δηλώσει την αλληλεγγύη τους στους λιμενεργάτες, και όχι μόνο. Ανακοινώσεις σωματείων και εργατικών συνομοσπονδιών φτάνουν από όλο τον κόσμο, αυτή την αλληλεγγύη καμιά απόφαση δικαστηρίου δεν μπορεί ούτε να τη σβήσει ούτε να την παρακάμψει.

Για εμάς, τους κάτοικους του Κερατσινίου, της Δραπετσώνας, του Περάματος και όλου του Πειραιά αυτός ο αγώνας, ο αγώνας των ανθρώπων της γειτονιάς μας  είναι και δικός μας αγώνας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι, στο πλάι των εργαζόμενων στη μάχη για συλλογικές συμβάσεις, πλήρη και σταθερή απασχόληση, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Η επιβολή του εργασιακού μεσαίωνα θα είναι χτύπημα για όλους μας. Ο αγώνας για να αντισταθούμε απέναντι στα σχέδια της COSCO να κάνει όλο το παραλιακό μέτωπο μια ειδική οικονομική ζώνη, καταπατώντας κάθε δικαίωμα στο δημόσιο χώρο, το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων περνά και έχει αιχμή σήμερα τα αιτήματα των εργαζόμενων.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και το λαό του Πειραιά να στηρίξει τον αγώνα των εργαζόμενων στην COSCO και την απεργία Παρασκευή 7 Σεπτέμβρη