6/10/16

72 χρόνια μετά την Μάχη της Ηλεκτρικής...

...την φτώχεια και τον φασισμό θα πολεμάμε πάντα!
 Στις 12 και 13 Οκτώβρη του 1944, την ώρα που στην Αθήνα ο λαός πανηγύριζε την απελευθέρωση της πρωτεύουσας από τη γερμανική κατοχή, στον Πειραιά δυνάμεις του ΕΛΑΣ μαζί με εργάτες έδιναν την τελευταία μάχη στο λεκανοπέδιο για την προστασία των υποδομών της πόλης από τα υποχωρούντα γερμανικά στρατεύματα, που έμεινε στην ιστορία ως η Μάχη της Ηλεκτρικής.
  Ο γερμανικός στρατός αποχωρώντας είχε εντολή να καταστρέψει τις βιομηχανικές μονάδες σε όλο το μήκος της βιομηχανικής ζώνης καθώς και τις λιμενικές εγκαταστάσεις, με κομβικής σημασίας στόχο το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρείας στο Κερατσίνι. Το συγκεκριμένο ήταν το μόνο που τροφοδοτούσε ολόκληρο το λεκανοπέδιο Αττικής και η καταστροφή του θα βύθιζε για μεγάλο διάστημα την περιοχή στο σκοτάδι, καθώς επίσης δε θα λειτουργούσαν εργοστάσια, συγκοινωνίες και το λιμάνι.
  Τα ξημερώματα της 13ης Οκτώβρη η περιοχή συγκλονίστηκε από τη δυνατή έκρηξη που προκλήθηκε από την ανατίναξη των εγκαταστάσεων της Shell στο Πέραμα. Αμέσως οι κάτοικοι της περιοχής κινητοποιήθηκαν στήνοντας πρόχειρα οδοφράγματα. Μετά τη Shell το ίδιο γερμανικό απόσπασμα κατευθύνθηκε προς την Ηλεκτρική. Την υπεράσπιση του εργοστασίου είχε αναλάβει το 1ο τάγμα του ΕΛΑΣ του Πειραιά με τους τέσσερις λόχους του. Ολόκληρη η περιοχή βρισκόταν σε επιφυλακή με τους κατοίκους σε θέσεις μάχης μέσα και γύρω από το εργοστάσιο.
  Όταν έφτασαν οι Γερμανοί για να υλοποιήσουν και αυτή την τελευταία επιχείρηση, αιφνιδιάστηκαν από τα πυρά. Η μάχη κράτησε λίγες ώρες αλλά ήταν σκληρή και κατέληξε σε παράδοση των γερμανικών δυνάμεων και του οπλισμού τους. 11 αγωνιστές έχασαν τη ζωή τους.
  Αυτή η νικηφόρα ένοπλη σύγκρουση στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής αποτέλεσε τόσο σύμβολο στην ιστορία της ΕΑΜικης Αντίστασης όσο και σε αυτή των γειτονιών του Πειραιά. Οι γειτονιές μας αντιστάθηκαν σθεναρά απέναντι στους ναζί όταν κλήθηκαν από την ιστορία.
  72 χρόνια μετά στις ίδιες γειτονιές ο φασισμός προσπαθεί να απειλήσει ξανά. Οι επιθέσεις σε μετανάστες και συνδικαλιστές αλλά και η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τη Χρυσή Αυγή μας φέρνουν πάλι αντιμέτωπους με τη φασιστική απειλή. Στο στόχαστρο βρίσκεται ξανά ο κόσμος της εργασίας που αγωνίζεται. Όσο βαθαίνει η κρίση, το σύστημα παίζει όλο και πιο απροκάλυπτα το χαρτί του εθνικού, φυλετικού και θρησκευτικού μίσους για να διασπάσει και να επιβάλλει τα δικά του συμφέροντα.
  Τότε, οι εργάτες του Πειραιά έδωσαν τη μάχη τους απέναντι στο φασισμό και έσωσαν το ρεύμα ως αγαθό και για τις δικές τους ανάγκες. Σήμερα τα αναγκαία αγαθά, το ρεύμα και το νερό, απειλούνται από τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και τους υποστηρικτές αυτών, τους φασίστες.

  Σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο, χρειάζεται το εργατικό κίνημα να απαντήσει στην πολύπλευρη επίθεση που δέχεται, όπως έκανε και στο παρελθόν. Με όπλο την αλληλεγγύη και τους κοινούς αγώνες το μόνο σίγουρο είναι ότι ο λαός θα τσακίσει οριστικά τον φασισμό και θα ζήσει ελεύθερος.