Πριν 5 χρόνια, ο Παύλος δολοφονήθηκε από τη
συμμορία των τραμπούκων νεοναζί της Χ.Α. και το χέρι του Γ. Ρουπακιά. Οι
λόγοι είναι απλοί: ήταν εργάτης, αγωνιστής, καλλιτέχνης με πολιτική τοποθέτηση
και άρα εμπόδιο για όσους θέλουν να διατηρήσουν τις ανισότητες, τη φτώχεια, την
καταπίεση. Δολοφονήθηκε στη γειτονιά του, μια εργατική γειτονιά που
αντιμετωπίζει χρόνια τώρα τις συνέπειες των πολιτικών που διαιωνίζουν την
εξαθλίωση. Εκεί στήνονται πρώτα οι φασίστες, γιατί μπορούν να πουλάνε ελπίδα σε
αυτούς που δείχνουν να την έχουν χάσει.
Σήμερα, για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας,
το «αντισυστημικό» τους πρόσωπο έχει καταρρεύσει. Προδίδεται στις
απεργοσπασίες, στις συνδιαλλαγές με τα αφεντικά για χαμηλότερα μεροκάματα, στο
εργοδοτικό σωματείο στο Πέραμα. Αποκαλύπτονται κάθε φορά που, με πρόσχημα τα
«συμφέροντα του Έλληνα», ψηφίζουν με τα δύο χέρια τις ιδιωτικοποιήσεις, τις
διευκολύνσεις για το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει,
ίσα ίσα που στρώνουν το δρόμο για να μη βρίσκει ο ζόφος καμία αντίδραση.
Αυτοί όμως που όχι μόνο επέτρεψαν την ανάπτυξή
τους, αλλά την ενίσχυσαν πολιτικά ασκώντας ανοιχτά ρατσιστική πολιτική, έχουν
όνομα. Είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε συνεργασία με την Ε.Ε. που παραχώνει
πρόσφυγες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με απάνθρωπες συνθήκες και τους πετάει
σαν μπαλάκι όπου τους συμφέρει ή τους αποκλείει σε εμπόλεμες ζώνες. Αυτοί είναι
που καλλιεργούν τον εθνικισμό και την πολεμική προετοιμασία, που
υιοθετούν την ρητορική της «αμυνόμενης πατρίδας» απέναντι στους «ξένους». Αυτοί
που διαιωνίζουν την φτώχεια και την ανισότητα, γελοιοποιώντας την έννοια της
αριστεράς, που κωλυσιεργούν τη δίκη της Χρυσής Αυγής την ώρα που οι
επιθέσεις στις μειονότητες και σε όποιον αγωνίζεται συνεχίζονται. Συνολικά
αυτές οι πολιτικές σε όλη το μήκος και πλάτος της Ευρώπης είναι που ενισχύουν
την αύξηση της ακροδεξιάς επιρροής και της φασιστικής απειλής.
Στην περιοχή μας όμως, μετά τη δολοφονία
Φύσσα, φάνηκε ότι τα αντανακλαστικά μας δεν έχουν σκουριάσει. Το αντιφασιστικό
κίνημα ύψωσε το ανάστημά του χτίζοντας τείχη απέναντι στο φασισμό με πορείες,
δράσεις, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες που αγωνίζονται για να μην παραδοθούν οι
γειτονιές μας στο σκοτάδι. Μέχρι και σήμερα παρακολουθούμε τα γραφεία της
νεοναζιστικής οργάνωσης να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Κι αυτή είναι δική μας
νίκη! Δεν έχουμε όμως αυταπάτες. Οι επιθέσεις σε στέκια, σε αγωνιστές
και μετανάστες, οι τραμπούκικες επιθέσεις σε συνδικαλιστές, η διάχυση του
φασιστικού μίσους και της μισαλλοδοξίας συνεχίζονται. Ξέρουμε ότι το φασισμό
δεν τον σταματούν τα δικαστήρια. Μόνο το λαϊκό και εργατικό κίνημα έχει τη
δύναμη να τον τσακίσει, με την καθημερινή πάλη του για την υπεράσπιση των
αδύναμων και την κατάργηση της εκμετάλλευσης και των διακρίσεων κάθε είδους.
Για εμάς, όλα αυτά τα χρόνια η επέτειος της
δολοφονίας δεν αποτελεί απλά ένα μνημόσυνο, αλλά μία εκ νέου υπενθύμιση για
τους αγώνες που καλούμαστε να δώσουμε. Στο πρόσωπο του Παύλου θα βλέπουμε πάντα
την ελπίδα για ένα κόσμο που σηκώνει κεφάλι, βασισμένο στην ισότητα και την
αλληλεγγύη.
ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ την ΤΡΙΤΗ 18/9, 5.30μμ στο
Κερατσίνι (οδ. Παύλου Φύσσα 60) και στην πορεία στα γραφεία της Χ.Α. στην
πλατεία Κοραή στον Πειραιά
