Εδώ και μερικούς μήνες, επιχειρείται από το κράτος και τους εργοδότες να εφαρμοστεί το μέτρο της «Κυριακάτικης εργασίας».
Ξεκίνησε πιλοτικά στο χώρο του εμπορίου- με προφανή στόχο να επεκταθεί και σε άλλους κλάδους και σταδιακά σε ολοκληρωτική κατάργηση του δικαιώματος στην αργία.
Ήδη, πολλές επιχειρήσεις δεν δίνουν τα αυτονόητα για την Κυριακάτικη εργασία (1 ρεπό και 75% προσαύξηση). Και δε μένουν εκεί: Για να εξασφαλίσουν φτηνότερη εργασία αλλά και για να αποσυμπιέσουν τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων, επιβάλλουν περαιτέρω την ελαστική εργασία: αλυσίδες καταστημάτων καλούν εργαζόμενους που απασχολούν σε άλλες περιοχές, ως «εθελοντές» στο κέντρο της Αθήνας, παρουσιάζοντας την κυριακάτικη εργασία σαν προνόμιο!!!
Άλλοι, πάλι, προσλαμβάνουν 4ωρους «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους μόνο για την Κυριακή, πληρώνοντάς τους με ψίχουλα . . .
Ένα από τα επιχειρήματα της Κυβέρνησης και εργοδοσίας ήταν ότι με ανοικτά τα καταστήματα τις Κυριακές θα μειωθεί ή ανεργία , μέσα σε λίγους μήνες φάνηκε ότι ούτε η ανεργία μειώθηκε , παραμένει επίσημα στο 27 % , ούτε νέες προσλήψεις έγινε αλλά αντίθετα χειροτέρεψε η θέση των εργαζομένων στο εμπόριο , ήδη οι 7 Κυριακές εύκολα έγιναν 8 ! Δυσδιάκριτο είναι πια το να είσαι 4 ωρος εργαζόμενος ή άνεργος .
Εδώ και 1 χρόνο, εργαζόμενοι στον κλάδο του εμπορίου, αγωνίζονται και υπερασπίζονται έμπρακτα το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο. Οργανώνονται ενημερωτικές παρεμβάσεις, απεργιακές περιφρουρήσεις και αποκλεισμοί καταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας και σε διάφορες γειτονιές.
Η απόφαση του ΣΤΕ που αναστέλλει προσωρινά το άνοιγμα των καταστημάτων του κέντρου 52 Κυριακές είναι αποτέλεσμα και αυτής της δράσης.
Ας πάψουμε όμως κι εμείς να σκεφτόμαστε σαν καταναλωτές κι ας σκεφτούμε ως εργαζόμενοι, ως απολυμένοι, ως άνεργοι. Καμιά ανάπτυξη δεν μας περιμένει όσο δεχόμαστε να δουλεύουμε περισσότερες ώρες για λιγότερα λεφτά. Κανένα όφελος δεν έχουμε από την επέκταση του εργάσιμου χρόνου που αυξάνει την εκμετάλλευση της απλήρωτης εργασίας και μας αφαιρεί δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα.
Κανένας μόνος πια , συλλογικά παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλους με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας , κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής απασχόλησης , επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους με ιατροφαρμακευτική κάλυψη και δωρεάν δημόσιες και δημοτικές παροχές .
Ας μη ψωνίσουμε τίποτα ούτε αυτή ούτε καμία Κυριακή, ας μη γίνουμε συνένοχοι στη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Ξεκίνησε πιλοτικά στο χώρο του εμπορίου- με προφανή στόχο να επεκταθεί και σε άλλους κλάδους και σταδιακά σε ολοκληρωτική κατάργηση του δικαιώματος στην αργία.
Αρχικά 7 Κυριακές, μετά ΟΛΕΣ, αρχικά σε 10 περιοχές, μετά ΠΑΝΤΟΥ, αρχικά τα μαγαζιά, μετά ΟΛΟΙ…
Ήδη, πολλές επιχειρήσεις δεν δίνουν τα αυτονόητα για την Κυριακάτικη εργασία (1 ρεπό και 75% προσαύξηση). Και δε μένουν εκεί: Για να εξασφαλίσουν φτηνότερη εργασία αλλά και για να αποσυμπιέσουν τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων, επιβάλλουν περαιτέρω την ελαστική εργασία: αλυσίδες καταστημάτων καλούν εργαζόμενους που απασχολούν σε άλλες περιοχές, ως «εθελοντές» στο κέντρο της Αθήνας, παρουσιάζοντας την κυριακάτικη εργασία σαν προνόμιο!!!
Άλλοι, πάλι, προσλαμβάνουν 4ωρους «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους μόνο για την Κυριακή, πληρώνοντάς τους με ψίχουλα . . .
Ένα από τα επιχειρήματα της Κυβέρνησης και εργοδοσίας ήταν ότι με ανοικτά τα καταστήματα τις Κυριακές θα μειωθεί ή ανεργία , μέσα σε λίγους μήνες φάνηκε ότι ούτε η ανεργία μειώθηκε , παραμένει επίσημα στο 27 % , ούτε νέες προσλήψεις έγινε αλλά αντίθετα χειροτέρεψε η θέση των εργαζομένων στο εμπόριο , ήδη οι 7 Κυριακές εύκολα έγιναν 8 ! Δυσδιάκριτο είναι πια το να είσαι 4 ωρος εργαζόμενος ή άνεργος .
Εδώ και 1 χρόνο, εργαζόμενοι στον κλάδο του εμπορίου, αγωνίζονται και υπερασπίζονται έμπρακτα το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο. Οργανώνονται ενημερωτικές παρεμβάσεις, απεργιακές περιφρουρήσεις και αποκλεισμοί καταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας και σε διάφορες γειτονιές.
Η απόφαση του ΣΤΕ που αναστέλλει προσωρινά το άνοιγμα των καταστημάτων του κέντρου 52 Κυριακές είναι αποτέλεσμα και αυτής της δράσης.
Ας πάψουμε όμως κι εμείς να σκεφτόμαστε σαν καταναλωτές κι ας σκεφτούμε ως εργαζόμενοι, ως απολυμένοι, ως άνεργοι. Καμιά ανάπτυξη δεν μας περιμένει όσο δεχόμαστε να δουλεύουμε περισσότερες ώρες για λιγότερα λεφτά. Κανένα όφελος δεν έχουμε από την επέκταση του εργάσιμου χρόνου που αυξάνει την εκμετάλλευση της απλήρωτης εργασίας και μας αφαιρεί δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα.
Κανένας μόνος πια , συλλογικά παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλους με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας , κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής απασχόλησης , επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους με ιατροφαρμακευτική κάλυψη και δωρεάν δημόσιες και δημοτικές παροχές .
Ας μη ψωνίσουμε τίποτα ούτε αυτή ούτε καμία Κυριακή, ας μη γίνουμε συνένοχοι στη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.