21/11/17

Αλληλεγγύη στους κατοίκους της Δυτικής Αττικής // Συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης

 Η κακοκαιρία των προηγούμενων ημερών βρήκε ακόμα μια φορά απροετοίμαστες υποδομές και κρατικό μηχανισμό να την αντιμετωπίσουν. Δρόμοι και ολόκληρες περιοχές, μεταξύ αυτών και στο Κερατσίνι, σε όλη τη χώρα πλημμύρισαν, σημειώθηκαν ζημιές σε αγρούς και σπίτια βάζοντας σε κίνδυνο ζωές. Αυτή τη φορά όμως στη Δυτική Αττική και ιδιαίτερα στη Μάνδρα η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο, 20 νεκροί, τεράστιες καταστροφές και μια πόλη που ακόμα μετρά τα τραύματά της. Ανοίγεται ξανά η συζήτηση για τον επιμερισμό των ευθυνών για την καταστροφή που προκλήθηκε από τα φυσικά φαινόμενα. Από τον Δήμο στην Περιφέρεια, σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες, στην κυβέρνηση και από εκεί στο θεό και τη φύση. Ευθύνες όμως που τελικά κανένας δεν αναλαμβάνει.

Αντιπλημμυρικά έργα που θα μπορούσαν να σώσουν ζωές μένουν στο συρτάρι, "το τέρας της γραφειοκρατίας" αναφωνούν γρήγορα όλοι. Η ίδια γραφειοκρατία που αφήνει σπίτια χωρίς ρεύμα και νερό, τους ανθρώπους να κρυώνουν χωρίς θέρμανση, χωρίς δουλειά, που στέλνει παιδιά στο σχολείο νηστικά, στις ίδιες γειτονιές που τώρα σκεπάστηκαν στη λάσπη. Η περιφερειάρχης Αττικής ψάχνει υπεύθυνους στη δικαιοσύνη, καταθέτοντας μηνύσεις, αναφέροντας παντού τα 500 εκ. του προϋπολογισμού για αντιπλημμυρικά έργα, στα οποία βρίσκουμε τα σχεδόν 200 εκ. για την ανάπλαση της παραλίας στην περιοχή του ιδρύματος Νιάρχου στο Παλαιό Φάληρο, κανένα γραφειοκρατικό πρόβλημα. Όπως κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει και για κανένα άλλο έργο που έρχεται να υπηρετήσει τις διαθέσεις του κεφαλαίου για ανάπτυξη, για περισσότερα κέρδη. Τότε πρόβλημα είναι κάθε αντίθεση προς αυτά τα σχέδια, τα πάρκα, ο δημόσιος χώρος, αρχαιολογικά μνημεία, το περιβάλλον, η υγεία των κατοίκων είναι απλά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν με κάθε τρόπο, και αν ο νόμος λέει το αντίθετο τόσο το χειρότερο για το νόμο, άλλωστε οι νόμοι είναι για να εξυπηρετούν αυτούς που τους επιβάλλουν.

Ανεπάντεχο φυσικό φαινόμενο, ποιος μπορεί να τα βάλει με τη φύση; Το άλλο «αφοπλιστικό» επιχείρημα. Ο ανθρώπινος πολιτισμός και  η τεχνολογία έχουν προοδεύσει αρκετά, ώστε να μπορούν να παράσχουν προστασία από τα φυσικά φαινόμενα σε μεγάλο βαθμό, αλλά πάντα θα υπάρχουν οι περιπτώσεις που δεν θα είναι εντός των δυνατοτήτων. Αυτό είναι μια αλήθεια που πρέπει πάντα να θυμόμαστε όταν η φύση βιάζεται στο βωμό του κέρδους. Ρύπανση της ατμόσφαιρας και της θάλασσας, βουνά αποψιλώνονται, ρέματα μπαζώνονται· αυτά δεν είναι φυσικά φαινόμενα αλλά φαινόμενα του καπιταλισμού. Δεν ζούμε όλοι σε αποπνικτικά δομημένες περιοχές χωρίς ρυμοτομία. Αποτελεί «προνόμιο» των εργατικών και λαϊκών γειτονιών, απόρροια της φτώχειας και των ταξικών διακρίσεων. Δεν είναι η μοίρα των φτωχών να πνίγονται, να χάνουν το σπίτι τους. Αυτά είναι εγκλήματα με αυτουργούς το κράτος και το κεφάλαιο.

Ένα έγκλημα που συνεχίζεται με απόλυτη συνείδηση, και την επόμενη της καταστροφής βρίσκει τις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ουσιαστικά εγκαταλελειμμένες. Με ελάχιστη βοήθεια από τους υπεύθυνους φορείς και το έργο ακόμα και του καθαρισμού των δρόμων στη Μάνδρα να προχωρά με αργούς ρυθμούς. Οι κάτοικοι να προσπαθούν να καθαρίσουν το κατεστραμμένο νοικοκυριό τους και τα σπίτια τους να βρίσκονται ακόμα γεμάτα λάσπη, χωρίς πόσιμο νερό με μια πραγματικά υγειονομική βόμβα να απειλεί. Παράλληλα, η πόλη μετατρέπεται σε ένα απέραντο εκθεσιακό κέντρο που κάθε ιδιωτική εταιρεία, ΜΚΟ, φιλανθρωπική οργάνωση και πολιτικός περνά για να χτίσει το κοινωνικό του προφίλ. Συνθέτοντας την εικόνα της πλήρους αδυναμίας με τους πολίτες να έχουν μείνει χωρίς καν ρούχα και νερό, στο έλεος της «φιλανθρωπίας» της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, μια κατάσταση που επιδιώκει να εκπαιδεύσει στην επαιτεία και την παράδοση κάθε δικαιώματος.

Μαζί όμως υπάρχουν και οι άνθρωποι που αυθόρμητα συρρέουν για να προσφέρουν αυτό που μπορούν, λίγο νερό, φάρμακα, καθαρά ρούχα ή και την προσωπική τους εργασία, όπως οι μετανάστες της Πακιστανικής κοινότητας που δέχτηκαν τις εγκληματικές επιθέσεις των χρυσαυγιτών, λίγο καιρό πριν στις γειτονικές περιοχές. Από εκεί γεννιέται η δύναμη ότι μπορούμε κι αλλιώς, με την αλληλεγγύη να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο την καταστροφή, αλλά και τις πολιτικές που την αφήνουν να ξεσπά πάνω στους φτωχούς. Δεν επαιτούμε την ελεημοσύνη των πλούσιων, απαιτούμε το δικαίωμα στην υγεία, τη στέγαση, την προστασία. Η άμεση αποκατάσταση των ζημιών στις υποδομές και τα σπίτια, με τη διάθεση κάθε μέσου δημόσιου και ιδιωτικού, είναι δικαίωμα των πληγέντων.

Ως Εργατική Λέσχη Κερατσινίου – Δραπετσώνας στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους κατοίκους της Μάνδρας, της Περάμου και όλης της Δυτικής Αττικής. Συμμετέχουμε στην προσπάθεια ανακούφισης με έμπρακτο τρόπο συλλέγοντας όσα είδη είναι σε άμεση ανάγκη.
Ο χώρος της Λέσχης (Αθ.Μιαούλη 1 & Λεωφ.Δημοκρατίας) θα είναι καθημερινά ανοιχτός, 19:00 με 21:00 μέχρι την Παρασκευή, για τη συλλογή ειδών από την παρακάτω λίστα:
  • Τρόφιμα (Κονσέρβες, λάδι, ζυμαρικά, μπισκότα κι ο,τι δεν χρειάζεται μαγείρεμα)
  • Εμφιαλωμένα νερά (τεράστια ανάγκη)
  • Γάλα μακράς διάρκειας
  • Αδιάβροχα
  • Γαλότσες
  • Κουβέρτες, σεντόνια, υπνόσακοι
  • Γάντια, μπουφάν 
  • Είδη προσωπικής υγιεινής, χαρτιά υγείας
  • Καθαριστικά, χαρτί κουζίνας
  • Σκούπες, φαράσια, κουβάδες, φτυάρια
Για οποιαδήποτε πληροφορία, επικοινωνήστε μαζί μας

Ετικέτες ,