Ταξική Πρωτομαγιά - Συγκέντρωση
Παρασκευή 1 Μάη, 10:30πμ, Χαυτεία
Τα δικαιώματα μας δεν μπαίνουν σε καραντίνα
Για άλλη μια φορά βγαίνουμε στον δρόμο για τα δικαιώματα μας // τηρούμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας και προφύλαξης // συνεχής αγώνας για την υπεράσπιση της εργασίας και της δημόσιας υγείας // ενάντια σε ΕΕ-Κυβέρνηση-Εργοδοσία
Το 1886, οι εργάτες και οι εργάτριες στο Σικάγο, θυσιάστηκαν στην προσπάθεια τους να κάνουν πράξη το αίτημα τους για 8 ώρες δουλειά – 8 ώρες ανάπαυση – 8 ώρες ελεύθερος χρόνος. Μετά από 134 χρόνια και εκατοντάδες αγώνων, στην πιο εκσυγχρονισμένη φάση της ανθρώπινης κοινωνίας, η εργατική τάξη αντιμετωπίζει σε παγκόσμιο επίπεδο μια πρωτοφανή επίθεση στα δικαιώματα της – τις αιματοβαμμένες κατακτήσεις της. Η αντιδραστική εκστρατεία του κεφαλαίου ενάντια στον κόσμο της εργασίας εκφράζεται με πολλά πρόσωπα. Η αυξανόμενη φτώχεια, ο ολοκληρωτισμός, το ενδεχόμενο του πολέμου, ο φασισμός αλλά και οι έμφυλες διακρίσεις γίνονται ολοένα και πιο απειλητικά για το σύνολο της πλειοψηφίας. Τρανταχτό παράδειγμα της τάσης αυτής, είναι η «διαχείριση» της πανδημίας του κορονοϊού. Κεφάλαιο και κυβερνήσεις, προσπαθούν να φορτώσουν τις ζημιές στις πλάτες των εργαζομένων. Το καπιταλιστικό σύστημα για ακόμα μια φορά δείχνει πως δεν ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη ζωή, παρά μόνο για τα συμφέροντα των λίγων, του κεφαλαίου και της συντήρησης των κερδών τους.
Στην Ελλάδα, με το πρόσχημα της «ατομικής ευθύνης» προσπαθούν να μετακυλήσουν στο λαό το φταίξιμο, να τον αποπροσανατολίσουν σχετικά με τις ανεπάρκειες στο δημόσιο σύστημα υγείας, προϊόν των αντι-λαϊκών πολιτικών αυτής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Πως μπορούν να κρύψουν όμως την ξεκάθαρη επιλογή τους να στηρίξουν τις ιδιωτικές κλινικές, αντί για το Ε.Σ.Υ.; Πως μπορούν να κρύψουν την (εγκληματική) έλλειψη υγειονομικού υλικού στα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας, τις ελάχιστες ΜΕΘ, το υποστελεχωμένο υγειονομικό προσωπικό; Ταυτόχρονα, μερικές δεκάδες εκατομμύρια δόθηκαν σε προπαγανδιστικές καμπάνιες και σε κακοφτιαγμένα προγράμματα δήθεν για την κατάρτιση επιστημόνων και επαγγελματιών. Παράλληλα, το «τυράκι» των 800 ευρώ δεν μπορεί ούτε για αστείο να καλύψει τις ανάγκες των εργαζομένων που βρίσκονται σε αναστολή της σύμβασης τους, ενώ για τους ανέργους, για όσους δουλεύουν υπό καθεστώς μαύρης εργασίας ή για όσους θα χάσουν τη δουλειά τους, δε γίνεται ούτε κουβέντα. Πολλοί μάλιστα πληττομένοι κλάδοι, όπως πχ αυτός των καλλιτεχνών, θα μείνει σε μεγάλο ποσοστό ακάλυπτος ακόμα κι από αυτό το μικρό επίδομα!
Στον εργασιακό μεσαίωνα, ακόμα, που θέλουν να μας επιβάλλουν, δεν λείπει ο σχετικός νόμος σχετικά με την μείωση προσωπικού έως και κατά 50%, η περαιτέρω εδραίωση της ελαστικής εργασίας, η συνεχής δηλαδή υποβάθμιση των όρων εργασίας μας. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσο «περίτεχνα» επιχειρεί να περιορίσει την πολιτική – συνδικαλιστική δράση, επαναφέροντας το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης και απαγορεύοντας πρακτικά την απεργία, σε μια περίοδο που η εργοδοτική αυθαιρεσία κορυφώνεται.
Η Πρωτομαγιά του 1886 είναι μέρα μνήμης και σύμβολο αγώνα. Είναι μέρα απεργίας, δεν είναι γιορτή. Έγινε ο σηματοδότης μιας νέας εποχής, νέων αγώνων ενάντια στην αστική τάξη, για το δικαίωμα στη δουλειά, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και με φόντο την συνολική κοινωνική απελευθέρωση. Κυρίαρχα όμως έδειξε ότι ο εχθρός δεν είναι ανίκητος, πως οι αγώνες νικούν και πως συλλογικά μπορούμε να αναμετρηθούμε νικηφόρα ενάντια σε όσα μας καταπιέζουν. Το εργατικό κίνημα και η νεολαία μπορεί και πρέπει να αντιστέκεται στο σήμερα, και υπό αυτό το πρίσμα καλούμαστε να διαδηλώσουμε και αυτήν την ιδιαίτερη Πρωτομαγιά.
Ήδη οι κινητοποιήσεις, όπως αυτή του νοσοκομειακού προσωπικού, η 48ωρη απεργία στη ΛΑΡΚΟ, η απεργία των συμβασιούχων στην υπηρεσία Ασύλου, η στάση εργασίας στην εταιρεία Βeat, οι κινητοποιήσεις στην ΕΛΛΑΚΤΩΡ και στο αεροδρόμιο ενάντια στις απολύσεις και οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών μας δείχνουν το δρόμο!
Σήμερα, η δυνατότητα ώστε να απολαμβάνει ο λαός τον πλούτο που παράγει, είναι πραγματική. Τα επιτεύγματα της τεχνολογίας δίνουν την δυνατότητα για μείωση του χρόνου εργασίας, καλύτερες συνθήκες, αξιοπρεπές εισόδημα και συνολικά ανώτερο βιοτικό επίπεδο. Σήμερα η εργαζόμενη μπορεί να έχει μόνιμα και σταθερή δουλειά, με σύγχρονα δικαιώματα, κόντρα στο δίπολο μεταξύ ανεργίας και επισφάλειας. Σήμερα ο εργαζόμενος μπορεί να απολαμβάνει σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας, Κοινωνικής Πρόνοιας, Παιδείας, μπορεί να έχει ελεύθερο χρόνο και πρόσβαση σε υποδομές αξιοποίησης του. Σήμερα, τέλος, μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση και να συμβιώσει αρμονικά με το περιβάλλον, βάζοντας τέλος στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και καταστροφή του.
Γι αυτά και για ακόμα περισσότερα, η 1η Μάη είναι άλλη μια μέρα ταξικού αγώνα, μια μέρα που πρέπει το εργατικό κίνημα να βγει μπροστά και να τα διεκδικήσει όλα, να γίνει το αντίπαλο δέος ενάντια στα σχέδια εργοδοσίας – κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Το εργατικό κίνημα που θα απομονώσει τον υποταγμένο συνδικαλισμό και τη γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που θα συγκροτηθεί από τα κάτω και ανεξάρτητα με μόνο γνώμονα τις ανάγκες της πληττόμενης πλειοψηφίας, του εργαζόμενου λαού, των ανέργων και της νεολαίας!
Μένουμε Αγωνιζόμενοι/ες!
Η Εργατική Λέσχη Κερατσινίου – Δραπετσώνας καλεί σε συγκέντρωση την Παρασκευή 1 Μάη στις 10:30 στα Χαυτεία, μαζί με τα ανεξάρτητα ταξικά σωματεία, εργατικά σχήματα, φοιτητικούς συλλόγους, φορείς και συλλογικότητες.
