«Κανείς δεν πίστευε προηγούμενα σ' αυτό το θαύμα, που συντελέστηκε από τις ίδιες τις δυνάμεις και τα μέσα του λαού. Άλλοι περίμεναν να τους έλθει η λευτεριά από τη Ρωσία κι άλλοι από τη μεγαλοψυχία των βασιλιάδων της Ευρώπης. Μα η επανάσταση απόδειξε, ότι αυτή μόνη της χάρισε τη λευτεριά της πατρίδας μας.»
Ο ιστορικός λόγος στη Λαμία
Άρης Βελουχιώτης 22/10/1944
Έτσι περιέγραφε ο Βελουχιώτης την επανάσταση 1821, έχοντας δει και ζήσει ο ίδιος από πρώτο χέρι την δύναμη του λαού όταν παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. Ο αγώνας για την απελευθέρωση στηρίχτηκε στις θυσίες και την πάλη απλών ανθρώπων, η θέληση τους για λευτεριά δεν σταματούσε μπροστά στις δυσκολίες, στους πανίσχυρους εχθρούς που είχαν να αντιμετωπίσουν. Εμπνεόμαστε από τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις, την πίστη και την επιμονή ότι έχουμε τη δύναμη να τα καταφέρουμε.
Σήμερα αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση, γείτονες μας να απειλούνται να μείνουν χωρίς ρεύμα ή νερό, να χάσουν το σπίτι τους, την ανεργία να γίνεται μάστιγα που στέλνει εργαζόμενους στο περιθώριο και διαλύει τις προοπτικές της νεολαίας. Πρέπει ξανά να πάρουμε την υπόθεση πάνω μας, χωρίς τον αγώνα και τη δικιά μας συμμετοχή, η ελπίδα δεν έρχεται με καμία κυβέρνηση.
Αντίθετα η κυβέρνηση προχωρά σε ένα νέο νόμο για την παιδεία που έρχεται να διαλύσει ακόμα περισσότερο κάθε έννοια «δημόσιας» και «δωρεάν» παιδείας όπου το λύκειο πλέον θα είναι για τους λίγους που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν φροντιστήρια και να ανταπεξέλθουν στις συνεχείς εξετάσεις, στην τράπεζα θεμάτων και στο κυνήγι δεξιοτήτων. Ακόμη με την εφαρμογή της μαθητείας Κυβέρνηση – ΕΕ επιδιώκουν να δώσουν ως δωρεάν για τους εργοδότες εργατικό προσωπικό τους μαθητές των ΕΠΑΛ. Να μαθητεύσουν στις κακοπληρωμένες, ελαστικές εργασιακές σχέσεις και στην υπακοή.
Αυτήν την υπακοή στην φτώχεια και την εξαθλίωση, το σχολείο, την εργασία, το δρόμο, την ζωή χωρίς δικαιώματα θέλουν να επιβάλουν ως το αιματοβαμμένο χέρι του συστήματος οι χρυσαυγίτες. Πάντα απέναντι στις ανάγκες
των εργαζόμενων και του λαού, ελλήνων και ξένων, όταν παλεύει για αξιοπρεπείς μισθούς, για κοινωνική προστασία, δημόσια υγεία και παιδεία. Χύνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο εναντίον των αδύναμων, προσφύγων και μεταναστών που αναζητούν μια ευκαιρία για ζωή κυνηγημένοι από τον πόλεμο και τη φτώχεια που προκαλούν οι ισχυροί. Δεν δίστασαν, με τη θρασυδειλία και την αναξιοπρέπεια που τους χαρακτηρίζει, να στραφούν εναντίον ακόμα και παιδιών 7-8 ετών, προσφύγων πολέμου, που ήθελαν μια ευκαιρία να μορφωθούν, παρά τις δύσκολες συνθήκες που ζουν κλεισμένα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, και απομονωμένα από τους ντόπιους συμμαθητές του.
Οι αγώνες των μαθητών, έχουν σημασία, κατάφεραν ήδη να κερδίσουν την κερδίσουν την διεξαγωγή των επαναληπτικών εξετάσεων το Σεπτέμβρη, συνεχίζοντας το ίδιο μαχητικά μπορούμε να κερδίσουμε το σχολείο που χρειαζόμαστε χωρίς ρατσιστικές και ταξικές διακρίσεις.
Οι αγωνιστές του ’21 αναγνώριζαν την αξία της παιδείας, διψούσαν και μάχονταν για αυτήν, για να έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν όλοι. Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια σε φασίστες, ενάντια σε κυβερνήσεις που αφήνουν τα παιδιά χωρίς βιβλία, αφήνουν σχολεία χωρίς θέρμανση, με ελλείψεις εκπαιδευτικών, κλείνουν σχολεία ή αφήνουν τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο πεινασμένα.
Ο ιστορικός λόγος στη Λαμία
Άρης Βελουχιώτης 22/10/1944
Έτσι περιέγραφε ο Βελουχιώτης την επανάσταση 1821, έχοντας δει και ζήσει ο ίδιος από πρώτο χέρι την δύναμη του λαού όταν παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. Ο αγώνας για την απελευθέρωση στηρίχτηκε στις θυσίες και την πάλη απλών ανθρώπων, η θέληση τους για λευτεριά δεν σταματούσε μπροστά στις δυσκολίες, στους πανίσχυρους εχθρούς που είχαν να αντιμετωπίσουν. Εμπνεόμαστε από τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις, την πίστη και την επιμονή ότι έχουμε τη δύναμη να τα καταφέρουμε.Σήμερα αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση, γείτονες μας να απειλούνται να μείνουν χωρίς ρεύμα ή νερό, να χάσουν το σπίτι τους, την ανεργία να γίνεται μάστιγα που στέλνει εργαζόμενους στο περιθώριο και διαλύει τις προοπτικές της νεολαίας. Πρέπει ξανά να πάρουμε την υπόθεση πάνω μας, χωρίς τον αγώνα και τη δικιά μας συμμετοχή, η ελπίδα δεν έρχεται με καμία κυβέρνηση.
Αντίθετα η κυβέρνηση προχωρά σε ένα νέο νόμο για την παιδεία που έρχεται να διαλύσει ακόμα περισσότερο κάθε έννοια «δημόσιας» και «δωρεάν» παιδείας όπου το λύκειο πλέον θα είναι για τους λίγους που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν φροντιστήρια και να ανταπεξέλθουν στις συνεχείς εξετάσεις, στην τράπεζα θεμάτων και στο κυνήγι δεξιοτήτων. Ακόμη με την εφαρμογή της μαθητείας Κυβέρνηση – ΕΕ επιδιώκουν να δώσουν ως δωρεάν για τους εργοδότες εργατικό προσωπικό τους μαθητές των ΕΠΑΛ. Να μαθητεύσουν στις κακοπληρωμένες, ελαστικές εργασιακές σχέσεις και στην υπακοή.
Αυτήν την υπακοή στην φτώχεια και την εξαθλίωση, το σχολείο, την εργασία, το δρόμο, την ζωή χωρίς δικαιώματα θέλουν να επιβάλουν ως το αιματοβαμμένο χέρι του συστήματος οι χρυσαυγίτες. Πάντα απέναντι στις ανάγκες
των εργαζόμενων και του λαού, ελλήνων και ξένων, όταν παλεύει για αξιοπρεπείς μισθούς, για κοινωνική προστασία, δημόσια υγεία και παιδεία. Χύνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο εναντίον των αδύναμων, προσφύγων και μεταναστών που αναζητούν μια ευκαιρία για ζωή κυνηγημένοι από τον πόλεμο και τη φτώχεια που προκαλούν οι ισχυροί. Δεν δίστασαν, με τη θρασυδειλία και την αναξιοπρέπεια που τους χαρακτηρίζει, να στραφούν εναντίον ακόμα και παιδιών 7-8 ετών, προσφύγων πολέμου, που ήθελαν μια ευκαιρία να μορφωθούν, παρά τις δύσκολες συνθήκες που ζουν κλεισμένα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, και απομονωμένα από τους ντόπιους συμμαθητές του.
Οι αγώνες των μαθητών, έχουν σημασία, κατάφεραν ήδη να κερδίσουν την κερδίσουν την διεξαγωγή των επαναληπτικών εξετάσεων το Σεπτέμβρη, συνεχίζοντας το ίδιο μαχητικά μπορούμε να κερδίσουμε το σχολείο που χρειαζόμαστε χωρίς ρατσιστικές και ταξικές διακρίσεις.
Οι αγωνιστές του ’21 αναγνώριζαν την αξία της παιδείας, διψούσαν και μάχονταν για αυτήν, για να έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν όλοι. Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια σε φασίστες, ενάντια σε κυβερνήσεις που αφήνουν τα παιδιά χωρίς βιβλία, αφήνουν σχολεία χωρίς θέρμανση, με ελλείψεις εκπαιδευτικών, κλείνουν σχολεία ή αφήνουν τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο πεινασμένα.