Την 1η Μάη του 1886 στο Σικάγο, τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ
αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων με βασικά αιτήματα την
καθιέρωση του 8ώρου και τη διεκδίκηση καλύτερων εργασιακών συνθηκών. Η εξέγερση
των εργατών του Σικάγο νίκησε ,παρα την άγρια καταστολή και τις εν ψυχρώ
δολοφονίες απο την αστυνομία, αποδεικνύοντας πως οι αγώνες μπορούν να νικήσουν
και την μεγαλύτερη καταπίεση, ότι τίποτε δε χαρίζεται, όλα κερδίζονται με
αγώνες! Η καθιέρωση της πρωτομαγιάς ως παγκόσμια ημέρα εργατών έγινε κατά τη
διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της 2ης Διεθνούς ως ανάμνηση της
αιματοβαμμένης αυτής εξέγερσης η οποία αποτελεί ορόσημο για τους αγώνες των
εργατών παγκοσμίως.
Στις μέρες μας, το μήνυμα της εργατικής
πρωτομαγιάς παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ. Εδώ και 7 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης
οι εργαζόμενοι βιώνουν μια σύγχρονη οικονομική αθλιότητα. Οι πολιτικές των
μνημονίων, των κυβερνήσεων ,της Ε.Ε ,του Δ.Ν.Τ και συνολικά του κεφαλαίου έχουν φτάσει τον κόσμο της εργασίας σε
συνθήκες Σικάγο του 19ου αιώνα όπου οι πιο «τυχεροί» που εργάζονται δουλεύουν
«ήλιο με ήλιο», απλήρωτοι, ανασφάλιστοι, ελαστικά εργαζόμενοι, χωρίς δικαιώματα
και με μισθούς-χαρτζιλίκι. Ενώ για το 1,5 εκατομμύριο εργαζομένων χωρίς δουλειά
η πάλη για την επιβίωση και την κάλυψη των βασικών τους αναγκών είναι
καθημερινή.
Τα εργατικά συμφέροντα θυσιάζονται στο βωμό
της κερδοφορίας τους κεφαλαίου για το ξεπέρασμα της κρίσης τους. «Έξοδος στις
αγορές», «επενδύσεις», «ανάπτυξη», «ανταγωνιστικότητα» στην ουσία σημαίνουν οι
φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι.
|
Απο την άλλη, η ελπίδα που πολλοί περίμεναν
αρχίζει να ξεθωριάζει. Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αντί να υλοποιήσει έστω τις
προεκλογικές της δεσμεύσεις για αυξήσεις
τους μισθούς , πάγωμα των απολύσεων, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων,
κατάργησης της κυριακάτικης εργασίας και συνολικά των μνημονιακών νόμων που έχουν
διαλύσει τη δουλειά και τις ζωές μας, αναβάλλει συνεχώς τη μάχη για αργότερα,
ενώ αναζητά διαρκώς τη σύμφωνη γνώμη εργοδοσίας και «θεσμών» για κάθε κίνηση
που θα έπρεπε ήδη να έχει αναλάβει. Οι νομοθετικές της πράξεις ενσωματώνουν
τελικά την ουσία της αντεργατικής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων ενώ
για τα μάτια του κόσμου γίνονται ελάχιστες παρεμβάσεις μη δημοσιονομικού
κόστους. Λογικές είτε
αναμονής και ανάθεσης , είτε «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», και
με το κεφάλαιο και με τους εργάτες αντίστοιχα, οδηγούν στην ήττα πρίν καν την
μάχη. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στο εργατικό κίνημα απο την στάση του
εργοδοτικού-γραφειοκρατικού συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ το προηγούμενο
διάστημα των αγώνων. Δεν μπορουν ούτε θέλουν να εκφράσουν τα σύγχρονα εργατικά
συμφέροντα παρα μόνο την συνδιαλλαγή και εν τέλει την ενσωμάτωσή.
Ειδικά στην
περιοχή μας ,που θερίζεται απο την ανεργία, οι ορέξεις του κεφαλαίου
μεγαλώνουν. Απο τις προτάσεις ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, τα κάτεργα της COSCO, τους
απλήρωτους λιμενεργάτες μέχρι και τους εργαζόμενους του Κρατικού Νοσοκομείου
Νίκαιας πρέπει να σηκώσουμε το γάντι , μέ όπλο τον συντονισμό, την ταξική
ενότητα και πάλη των ίδιων των εργαζομένων. Ετσι κέρδισε το Σικάγο, έτσι κερδίζουν
οι λαοί!
Η εργατική πρωτομαγιά πρέπει να αποτελέσει
εφαλτήριο ανεξάρτητων ταξικών αγώνων ενάντια στον καταστροφικό δρόμο των
μνημονίων και των νέων μέτρων που ετοιμάζονται. Ενάντια στο ξεπούλημα του
δημόσιου πλούτου και τη φοροαπαλλαγή των κεφαλαιοκρατών. Ενάντια σε οποιαδήποτε
κατάργηση των εργατικών-δημοκρατικών δικαιωμάτων και του ρατσισμού που πνίγει
χιλιάδες μετανάστες στη Μεσόγειο. Πρέπει να αποτελέσει την αρχή μιας μαζικής
συλλογικής εργατικής αντεπίθεσης για τις ζωές και τις ανάγκες μας.
·
ΟΛΟΙ
στην Πρωτομαγιάτικη Ανεξάρτητη Ταξική συγκέντρωση στις 11.00 π.μ. στο Μουσείο.
·
ΟΛΟΙ
στην πορεία ενάντια στην Ανεργία την Παρασκευή 8 Μάη στις 6 μ.μ. στην Ομόνοια.